خادمیاران رضوی در عزای شهادت امام مهربانیها
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۰۷۶۹
این آیین با تجمع خادمیاران رضوی در بیت الزهرا (موقوفه شهید سلیمانی) آغاز شد و به صورت پیاده روی به سمت حسینیه ثارالله ادامه یافت.
سپس شرکت کنندگان در حسینیه ثارالله کرمان به عزاداری پرداختند.
باشگاه خبرنگاران جوان کرمان کرمان.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: شهادت امام رضا خادمیاران رضوی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۰۷۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نرمش قهرمانانه تاریخ
امام حسن مجتبی در شرایطی ناگزیر به پذیرش صلح و یا بهتر بگوییم " آتش بس" میشود که معاویه در اثر خیانت خواص و جهل عوام، قدرت گرفته است و در صورت ایستادن در مقابل معاویه، یا پیش از آن که جنگی در بگیرد امام توسط یکی از جاسوسان معاویه به شهادت میرسد.
به گزارش ایسنا، خبرگزاری حوزه در مطلبی به مناسبت ولادت باسعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) به قلم مصطفی محجوب نوشت:روایت شهامت و دلیری امام مجتبی(علیه السلام) در نبردهای امیرالمؤمنین زبانزد خاص و عام بود، همو بود که در جنگ نهروان وقتی جناب محمد حنفیه از عهده عقب راندن و شکست دشمن برنیامد با یورشی قهرمانانه به دل لشکر زد و با وارد آوردن ضربهای کاری بر شتر عایشه، کار جنگ را یکسره کرد. چنان که مولا علی- با تحسینی که بی شک در نگاهش موج می زد- در مقابل شرمساری محمد حنفیه فرمود: «پسرم خجالت نکش، او پسر پیامبر است و تو فرزند علی هستی. ..! »[۱]
در صـفـیـن مـردم را تـشـجـیـع مـی کـرد و بـا شعارهای آتشین خود مردم را به راه می انداخت و خود چنان بر قلب لشکر می زد که یورشهای پیاپی او عـلی عـلیـه السـلام را نـگران کرده، فرمود: «این جوان را از رفتن به میدان باز دارید، مبادا با مرگ او و برادرش حسین نسل پیامبر صلّی اللّه علیه و آله قطع شود!»
این ها فقط نمونههایی از شجاعت و دلاوری های امام حسن مجتبی علیه السلام در میدان نبرد است ؛ و چه قدر ظلم است اگر نام این امام، این دلاور مرد، یکه تاز میدانهای جهاد و شهادت، در کنار صلح و سازش بیاید بدون اینکه حقیقت این امر روشن شود!
امام حسن مجتبی در شرایطی ناگزیر به پذیرش صلح و یا بهتر بگوییم " آتش بس" میشود که معاویه در اثر خیانت خواص و جهل عوام، قدرت گرفته است و در صورت ایستادن در مقابل معاویه، یا پیش از آن که جنگی در بگیرد امام توسط یکی از جاسوسان معاویه به شهادت میرسد و بعد خود معاویه به ظاهر خون خواه امام شده، خون امام پایمال میشود یا در صورت نبرد، امام حسن و حتی خود امام حسین و اندک یاران مخلصی که ماندهاند به شهادت میرسند و کسی نمیماند تا از انقلاب اسلام صیانت کند که اگر این اتفاق میافتاد، امروز نامی از اسلام راستین باقی نمانده بود.
بنابراین امام تصمیم به صلح میگیرد و به تعبیری آن "نرمش قهرمانانهی تاریخ" [۲] را رقم میزند و نهضتی را که میرفت تا به طور کامل خاموش شود حفظ میکند تا زمانی که در آیندهی اسلام، شرایط برای حکومت سازی و تمدن سازی بر اساس اسلام ناب محمدی فراهم آید؛ مقام معظم رهبری (حفظه الله)در این باره می فرمایند:
بعد از صلح امام حسن(علیه السلام) کار به شکلی هوشمندانه و زیرکانه تنظیم شد که جریان اسلامی وارد کانال آلودهای که به نام خلافت – و در معنا سلطنت- به وجود آمده بود ، نشود. این هنر امام حسن بود.
امام حسن مجتبی کاری کرد که جریان اصیل اسلامی- که از مکه شروع شد و به حکومت اسلامی رسید و به زمان امیرالمؤمنین و به زمان خود او رسید- در یک مجرای دیگری جریان پیدا بکند؛ منتها اگر نه به شکل حکومت- زیرا ممکن نیست- لااقل دوباره به شکل نهضت. این دوره سوم اسلام است. اسلام دوباره شد نهضت. اسلام ناب، اسلام اصیل، اسلام ظلم ستیز، اسلام سازش ناپذیر، اسلام دور از تحریف و مبرا از اینکه بازیچهی دست هواها و هوس ها بشود، این اسلام باقی ماند؛ منتها در شکل نهضت باقی ماند.... [۳]
پی نوشت ها:
۱. بحار الأنوار ، ج ۳۲ ، ص ۱۸۷
۲. صلح امام حسن، پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ، شیخ راضی آل یاسین، ترجمه مقام معظم رهبری
۳. انسان ۲۵۰ ساله(حلقه دوم)، ص۱۵۱
انتهای پیام